dinsdag 13 juli 2010

TULATUIN als VOGELDORP.

Met veel plezier vogeltuin-verhaaltje beleefd en opgeschreven
niet zozeer om het unieke, maar om het genieten van de ervaringen
door te geven: als je je natuur-oog maar openhoudt.


TULATUIN als VOGELDORP
Schattig die vogelen drukte:
Merelvader bedelend steeds dichterbij de bank
voor wat eiwit-voer dat hij de veren-trillende jongen voert
die dan hier dan daar uit de struiken tuimelen,
Terwijl broers en zussen uit eerste nest al met lange staarten
rechtuit vliegen om eigen kostje te verzamelen.
Sympatieker vadergedrag dan de eeuwige achtervolgings-ruzie
Met merelman (oudere zoon?) uit aangrenzende tuin.

Een koolmezen-paar trekt op vaste uren in de vroege morgen en avond hun af- en aanvlieg-strepen van nestkast naar de tuin hiernaast.
Blijkbaar zat daar een flinke voorraad, want pa en ma kwamen rap terug Steevast met een slappe lellebel-rups aan weerszijden van de snavel. Ma vliegt dan rechttoe rechtaan het nestgat in. Pa met bredere stropdas durft dat niet zo goed aan: hij hipt eerst via hakketak-struik het nest in.
In deze julidagen lijken de rupsen op te zijn, want ze zoeken langer en komen met minder snavelvulling aanvliegen. De jongen piepen er des te harder om; komt dat van de honger of van de groei? Je wenst de overwerkte ouders en de jongen in hun donker hol een snelle uitvliegdag toe. Al zullen de gevaren in het grote buiten alleen maar toenemen.

En gevaren kent het duivenpaartje al van begin af aan.
De houtduiven hebben wel takken getrokken in onze struik.
Maar het nest is in een veilig dichte den bij de buren gemaakt.
Ik bedoel onze turkse tortels tussen klimopblad in een acacia-vork.
Blijkbaar was het nest prima vanuit de lucht te spotten, want
de broedende duifjes werden keer op keer aangevallen door een
Zwarte kraai en eksters van hun boomtopnesten langs het water.
Werkelijk manhaftig waren de vleugelklappende verdedigings-
activiteiten. Toch hoorden we dan sávonds gelukkig weer het
weemoedig tortel gekoer met zalige droombeelden van het warme zuiden.
De afgelopen weken is het helaas te stil daar. Hebben de rovers toegeslagen..Of is ongemerkt de broed- en koertijd voorbij?



Vanuit mijn tuinstoel hoorde ik al wat kauwend krassen op het dak.
En daar verschenen ze een voor een: de puber-groep van de tulastraat:1 of 2 jaar oude eksters die ,verdreven uit de ouderlijke nest-territoria,
Met elkaar de peergroup vormden om lol te trappen en de levenskunst
die eksters eigen is te ontwikkelen: langs dakranden op insektenjacht, brutaal op straat paraderend, ons vogelvolkje schrik aanjagend, of lui op de uitkijk bij hoge schoorsteen-posten.Ze zijn er en datzullen wij weten!

henk de bruijn

Henk, heel erg bedankt voor het inzenden van dit leuke verhaal!

Geen opmerkingen: